Chapter 3

-Klient nasz pan - nie zostało mi nic innego jak zdać się na łaskę blondyna.
-To mi się podoba, chyba będziesz częstym gościem w tym domu - na samą myśl o tym poczułam obrzydzenie. Nienawidzę tej pracy.
-Zaczynajmy, nie mam czasu na rozmowy - im szybciej tym lepiej. Boże, przez te cholerne kajdanki nie mogę ruszać rękami. Chłopak przejechał ręką po mojej tali.
-Jeden dotyk i już dyszysz - uśmiechnął się łobuzersko. No chyba nie powiem mu, że to ze strachu. Zaczął całować i przegryzać moją szyję. Zacisnęłam wargi, żeby nie wydać z siebie jakiegoś głupiego dźwięku. Jego ręce powędrowały na moje piersi. Zaczął je ściskać. Przy tym nie dało się nie jęczeć. Wywołałam przy tym na jego twarzy zwycięski uśmiech, który nie trwał długo, bo zaraz chłopak zaatakował moje usta. Rozchyliłam usta, by miał większy dostęp. Niestety, za to mi płaci. Poczułam wybrzuszenie na swoim udzie. Chłopak spojrzał na mnie pytająco.
-Tak, jeste gotowa - uświadomiłam go. Teraz najgorsza część tej obrzydliwej pracy. Wchedł we mnie powoli, co bardzo mnie zdziwiło. Początkowo jego ruchy były zadbane i wolne, jednak z czasem stawały się coraz szybsze i bardziej niechlujne, więc z moich ust wydobywały się drobne jęki.
-Mocniej - powiedział dysząc. Moje ciało wygieło się, by być bliżej niego. Oboje doszliśmy w tym samym czasie. Niall spojrzał mi w oczy. Zdrętwiałam. Jego niebieskie tęczówki wpatrywały się we mnie, mimo, że już dawno powinien ze mnie zejść. Poczułam na swojej klatce piersiowej coś zimnego. To coś zwisało z jego szyi. To się nazywa nieśmiertelnik?
-Ok, płacisz i się zmywam - powiedziałam w końcu, bo Niall dalej na mnie leżał. Otrząsnął się i wstał jak oparzony.
-Zapłacę Ci dwa tysiące - powiedział kładąc pieniądze na stół. Wow, ile?!
-Aż tyle? - moje źrenice powiększyły się do niemożliwych rozmiarów. Chłopak podszedł do mnie i rozpiął kajdanki z moich rąk.
-Jestem bogaty, a ty dobra jeśli chodzi o seks -odpowiedział i zaczął się ubierać. Tak przy okazji, to jego ciało było idealne. Wszystkie mięśnie były widoczne i do tego był opalony.
-Dziękuję - odpowiedziałam chowając pieniądze do torebki, a następnie zaczynając się ubierać.
-Więc widzimy się jutro - powiedział całkiem ubrany.
-Juto jest wtorek, a ja i moja przyjaciółka wtorki mamy wolne - odpowiedziałam niepewnie. Tak, to prawda, wtorki mamy wolne.
-W takim razie do środy, a teraz możesz spierdalać - jak miło...W pełniubrana wyszłam z (jak podejrzewam) jego sypialni. Dobra, teraz gdzie jest Brooklyn? Nie mogę przeszukiwać ich domu, bo nieźle się wkurwią. Rozglądnęłam się niepewnie.
-Czego tutaj szukasz? - zapytał koleś w lokach.
-Nie...bo ja...ja wychodzę od Niall'a -język plątał mi się niemiłosiernie.
-Aaa, jesteś dziwką? - jak ja nienawidzę tego słowa.
-Yyy tak. Przepraszam,  widziałeś może moją przyjaciółkę? - zapytałam niepewnie. Cholera, jak ja strasznie się boję.
-Jeszcze się pieprzy z Justinem - jak tylko sobie o tym pomyślę, to rzygać mi się chce. Biedna robi wszystko,  żeby utrzymać siebie i córeczkę.
-To ja zaczekam na zewnątrz - wskazałam ręką na drzwi i jak najszybciej wyszłam. Usiadłam na jakiejś ławce. "Kurwa" powiedziałam sobie w myślach. Pojedyńcze łzy spływały po moich policzkach. Jebana praca. Jebani rodzice. Wszystko jest pojebane. Siedziałam na tej ławce chyba z dwadzieścia minut, gdy wreczcie zobaczyłam smukłą sylwetkę mojej przyjaciółki zbliżającą się w moją stronę.
-Cholera Brooklyn, czy ty płaczesz? - zapytałam zmartwiona i otuliłam ją ramieniem.

--------------------------------------------------
Hej misiaczki <3
Przepraszam, że tak długo czekaliście na ten rozdział :c
Mam nadzieję, że przynajmniej wam się podobał ;)

JEŚLI PRZECZYTAŁEŚ/AŚ ROZDZIAŁ, BARDZO PROSZĘ ZOSTAW KOMETARZ, WYSTARCZY ZWYKŁA KROPKA. CHCEMY ZOBACZYĆ ILE WAS TO CZYTA <3

Do następnego xx
@Niall_potato69